Roger Tabor, groot kattenkenner en schrijver van vele boeken over gedrag, heeft een leuke theorie.
Volgens hem zou het best kunnen dat wij mensen bij katten in de smaak vallen omdat wij geen beweeglijke oren hebben en onze goede bedoelingen daardoor duidelijk zijn!
Als we een al dan niet vreemde kat ontmoeten, laten we hem snuffelen of aaien we hem. Dat zijn ondubbelzinniger goede bedoelingen voor het dier. Tijdens de ontmoeting met vreemde soortgenoten moet de kat daarentegen op veel meer dingen letten: voorzichtig naderen, eerst snuffelen, dan met de zij langs elkaar strijken, misschien een kopje geven maar vooral de oren en staart van de ander in de gaten houden op goed- of afkeurende signalen. Wij mensen hebben geen oren waarmee 'ooraal' wordt uitgedrukt. Handen zijn voor een kat tamelijk betekeningsloos en we aaien er al snel mee. Dat is vergelijkbaar met kopjes krijgen van een bevriende kat. Handen geven geen boodschap van agressie, verdediging of wat dan ook af maar zijn er om affectieve handelingen jegens de kat mee te beginnen en te eindigen. En heeft u een kat die wat afstandelijk is? Dan is de kans groot dat hij het heerlijk vindt op kopjes te geven. Nerveuze dieren, hoe dol ze ook zijn op u kunnen altijd teveel onder de indruk blijven van ons grote hoofd om er tegen te durven 'koppen' en vinden kopjes geven aan handen daardoor genoeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten