Ons succes bij de kat

Roger Tabor, groot kattenkenner en schrijver van vele boeken over gedrag, heeft een leuke theorie.
Volgens hem zou het best kunnen dat wij mensen bij katten in de smaak vallen omdat wij geen beweeglijke oren hebben en onze goede bedoelingen daardoor duidelijk zijn!
Als we een al dan niet vreemde kat ontmoeten, laten we hem snuffelen of aaien we hem. Dat zijn ondubbelzinniger goede bedoelingen voor het dier. Tijdens de ontmoeting met vreemde soortgenoten moet de kat daarentegen op veel meer dingen letten: voorzichtig naderen, eerst snuffelen, dan met de zij langs elkaar strijken, misschien een kopje geven maar vooral de oren en staart van de ander in de gaten houden op goed- of afkeurende signalen. Wij mensen hebben geen oren waarmee 'ooraal' wordt uitgedrukt. Handen zijn voor een kat tamelijk betekeningsloos en we aaien er al snel mee. Dat is vergelijkbaar met kopjes krijgen van een bevriende kat. Handen geven geen boodschap van agressie, verdediging of wat dan ook af maar zijn er om affectieve handelingen jegens de kat mee te beginnen en te eindigen. En heeft u een kat die wat afstandelijk is? Dan is de kans groot dat hij het heerlijk vindt op kopjes te geven. Nerveuze dieren, hoe dol ze ook zijn op u kunnen altijd teveel onder de indruk blijven van ons grote hoofd om er tegen te durven 'koppen' en vinden kopjes geven aan handen daardoor genoeg.

Allergisch aan katten ?

Ken je iemand die allergisch is voor katten ? Attendeer diegene eens op het Siberische ras.

Syberische kat 

Dit ras kan een uitkomst bieden bij allergie. De siberische kat en de kleur variant Neva Masquerade hebben een hypo-allergene vacht.
Katten hebben het protëine FELD-1, wat bij het schoonlikken van de vacht roos veroorzaakt. In de Verenigde Staten is het wetenschappelijk bewezen dat de waardes die een siberische kat een FELD-1 draagt vele malen lager zijn dan bij andere katten. Dat wil dus niet zeggen dat het 0,0 is; wat dus weer betekent dat niet iedereen met een kattenallergie tegen de Siberische kat kan.

Neva Masquerade

Humor : hoe je kat een pilletje toedienen ?

Hier volgt een volledig stappenplan, Succes!

Pak uw kat en leg hem in de ronding van uw arm alsof u een baby vasthoudt. Zet uw rechter wijsvinger en duim aan beide zijden van het snoetje van uw kat en oefen voorzichtig wat druk uit terwijl u intussen de pil in de andere hand gereed houdt. Zodra de kat het bekje opendoet, pil naar binnen gooien en de kat de gelegenheid geven te slikken.

Zoek de pil van de vloer en haal de kat achter de bank vandaan. Leg de kat weer in de ronding van uw arm en herhaal het proces.

Haal de kat van de slaapkamer en gooi de vochtige vieze pil weg.

Neem een nieuwe pil uit het doosje, pak de kat weer in uw arm terwijl u beide voorpoten stevig vasthoudt. Duw de kaken open en duw de pil naar binnen met de rechter wijsvinger. Houdt kat's bekje een tel of tien dicht.

Haal de pil uit de goudviskom en de kat van de bovenkant van uw kledingkast. Roep uw echtgenoot uit de
tuin.

Kniel op de vloer en dwing de kat tussen uw knieën, neem al zijn poten in een ferme greep. Negeer de lage grommen. Laat uw echtgenoot kat's kopje stevig vasthouden en dwing met een liniaal zijn bekje open. Gooi de pil via de liniaal naar binnen en wrijf de kattenkeel stevig om het slikken te stimuleren.

Haal uw kat van de gordijnrail en neem een nieuwe pil uit het doosje. Maak een notitie om een nieuwe liniaal te kopen en de gordijnen te repareren. Veeg uw kapotte beeldjes en vazen aan de kant om later op te ruimen en eventueel te lijmen.

Draai de kat in een grote handdoek en laat uw echtgenoot op de kat liggen, zodanig dat net de kattenkop zichtbaar is van onder uw echtgenoot's oksel. Zuig de pil op met een rietje, forceer de bek open en blaas de pil door het rietje in de kattenkeel.

Controleer de bijsluiter om er zeker van te zijn dat de pil niet schadelijk is voor mensen en neem een biertje om de smaakt weg te krijgen. Ontsmet uw echtgenoot's arm, en doe er een verband om. Verwijder de bloedvlekken van de vloerbedekking.

Haal uw kat van de schuur van de buurman. Pak nog een pil. Neem nog een biertje. Zet uw kat in het keukenkastje en doe het deurtje dicht, zodanig dat de kop er net uit steekt. Forceer de bek open met een lepel en schiet de pil in de kattenkeel met een elastiekje.

Haal de schroevendraaier uit de garage en hang het deurtje van de keukenkast weer terug in zijn scharnieren. Zoek de whiskeyfles. Neem een flinke teug whiskey en leg een koud whiskeykompres op uw wangen om te ontsmetten. Controleer of uw tetanusinjectie nog geldig is. Gooi uw gerafelde trui weg en doe een nieuwe aan.

Bel de brandweer om de kl...kat uit de bomen te halen. Maak uw verontschuldigingen bij de buurman die, terwijl hij de kat ontweek, dwars door zijn eigen schutting reed. Neem de laatste pil uit het doosje.

Tape de beide voorpoten van het ettertje tezamen helemaal in, en bindt hem stevig vast aan een poot van de eettafel. Pak uw zware werkhandschoenen en trek ze aan. Duw de pil naar binnen en duw er een stuk vlees achteraan. Wees niet te voorzichtig. Pak vervolgens een glas water, doe de kop van het huftertje verticaal en giet het water naar binnen om hem zo te dwingen te gaan slikken.

Neem het laatste restje whiskey en vraag uw echtgenoot u naar de eerstehulppost van het ziekenhuis te rijden. Laat daar uw vingers en onderarm hechten, en de pilrestanten uit uw rechteroog verwijderen. Bel onderwet naar huis een meubelzaak om een nieuwe eettafel te bestellen.

Bel het dierenasiel of ze ook een gemuteerde hellekat op willen halen en informeer bij de dierenwinkel of ze ook hamsters hebben. 

Veranderen van ongewenst gedrag

Agressie is vaak complex probleemgedrag waarbij verschillende oorzaken een rol spelen. Als het agressieve gedrag van de kat veranderd moet worden, is het belangrijk om te bepalen welke vorm van agressie de kat vertoont.
Het toepassen van algemene adviezen die gericht zijn op een verkeerde vorm van agressie kunnen het probleem onbedoeld escaleren.
Er wordt geadviseerd om niet te lang te wachten om deskundige hulp in te schakelen; laat lichamelijke oorzaken uitsluiten door een dierenarts en laat de dierenarts indien nodig doorverwijzen naar een ervaren gediplomeerd kattengedragstherapeut.

Vormen van agressie - Idiopatische agressie

Dit is de categorie waarin agressie wordt geplaatst die onvoorspelbaar is en waarvan de oorzaak onbekend is. Deze vorm wordt alleen aan de katten toegekend die helemaal zijn onderzocht door een dierenarts en gedragstherapeut zonder dat er iets verklaard kan worden. Deze katten kunnen gevaarlijk zijn vanwege de combinatie van onvoorspelbaarheid en bijten.

Vormen van agressie - Statusagressie

 
De term statusagressie doet denken aan een vorm van agressie waarbij de sociale status van de kat een rol speelt. De term 'status' wordt echter bediscussieerd om redenen zoals eerder benoemd. In de meest recente beschrijvingen over statusagressie gaat het vooral om katten die aanvallen of bijten om controle over de situatie te krijgen.
Ze tonen deze agressievorm door te bijten of te dreigen als de eigenaar iets met de kat wil doen. De katten bijten tijdens het aaien, bij het optillen, bij benaderen, tijdens spelen of als de eigenaar de kat ergens af wil halen. Zo wil het dier controle hebben/behouden over de situatie.
De kat probeert de omgeving te controleren door deuren te blokkeren en zich niet laten verwijderen als hij dat niet wil.
Sommige katten zijn veeleisend in het vragen van aandacht, anderen zijn op zichzelf. Ze kunnen agressiemijdend zijn naar gezinsleden die wel controle over de kat hebben. Een dergelijke kat kan gevaarlijk zijn omdat er al veel leermomenten zijn geweest.
Statusagressie hoeft volgens sommige bronnen niet alleen gericht te zijn naar mensen maar kan ook plaatsvinden naar katten in hetzelfde huishouden. De diagnose statusagressie is moeilijk te stellen omdat het niet eenduidig is omschreven in de literatuur en omdat deze katten vaak ook andere vormen van agressie vertonen. Vaak gaat het om zelfverzekerde katten, dus worden er geen defensieve uitingen van agressie verwacht.

Vormen van agressie - Interkat agressie

Deze vorm van agressie lijkt nogal breed; het betreft agressie tussen katten onderling. De betekenis wordt door de verschillende bronnen anders ingevuld. Sommige deskundigen passen deze vorm van agressie vooral toe bij katten die bekend met elkaar zijn/ met elkaar samenleven.
De agressie ontstaat dan vooral wanneer een kat sociaal volwassen wordt (2-4 jaar) en heeft vooral te maken met de groepsdynamiek/sociale status waarin deze katten samenleven.
Sociale volwassenheid kan de behoeften van de kat voor een eigen territorium of eigen belangrijke bronnen verhogen, en dus de tolerantie om ze te delen met andere katten verlagen, zker als deze andere katten niet tot dezelfde sociale groep behoren (een sociale groep bestaat bij katten vaak uit familieleden).
Onder interkat agressie wordt tevens de agressie tussen katers onderling besproken; met name voor intacte katers die samenleven met poezen is het belangrijk om duidelijk te maken wie toegang tot de poezen heeft.
Zo zouden in huishoudens waar katers met poezen worden gehouden, meer kans op vechten en sproeien zijn, dan in huishoudens met alleen katers. Agressie tussen intacte katers onderling ontstaat vaak bij het bereiken van de volwassenheid en heeft een relatie met het verhoogde testosteronniveau en het voortplantingsseizoen, zowel naar katers binnen het huishouden als daarbuiten.

Vormen van agressie - Aaiagressie

De term aaiagressie wordt gehanteerd bij katten die wel van aandacht houden en ook zelf contact zoeken maar bijten als ze (te lang) geaaid worden. De reden waarom katten dit gedrag vertonen is nog niet onderzocht, er zijn wel een aantal veronderstellingen. Het lijkt erop dat er door een bepaalde tijdsduur van aaien een fysieke drempel bij de kat wordt bereikt waarbij de kat teveel tactiele stimulatie heeft gehad; zijn tolerantiedrempel wordt overschreden en hij reageert met agressie om het aaien te stoppen. Veel katten verlaten de schoot van de eigenaar direct erna.
Naast bijtgedrag wordt blazen als waarschuwing waargenomen. De eigenaar kan de spanning zien opbouwen bij de kat door een toename in het zwiepen met de staart en verandering van de oorstand. Op tijd stoppen is dus een belangrijk advies bij het voorkomen van deze vorm van agressie.

Een alternatieve verklaring kan liggen in de behoefte om bepaalde zaken te willen controleren; de kat die graag het begin en eind van een interactie met de eigenaar bepaalt. Natuurlijk speelt conditionering (een leerproces) een grote rol in het gedrag van de kat; de kat leert na een aantal keren al hoe hij de situatie kan beïnvloeden en herhaalt daarom zijn gedrag. De prognose voor het verbeteren van het gedrag ligt aan de duur van het ongewenste gedrag, de drempel van de kat waarin zijn gedrag 'omslaat' en het geduld van de eigenaar. Jonge kinderen lopen meer risico omdat zij de signalen niet kunnen 'lezen'.

Vormen van agressie - Pijnagressie

Bij deze vorm reageert de kat met agressie op naderen en aanraken als hij pijn ervaart.
Deze vorm van agressie kan ook ontstaan als er aan de haren van de kat wordt getrokken, op de staart wordt gestapt, of bij fysiek straffen.
Pijn wekt een defensieve agressie op, dat wil zeggen dat er gedragingen en houdingen passend bij angst te zien zijn in de reactie.
Bij twijfel is het belangrijk om contact op te nemen met de dierenarts. Het is van belang om de oorzaak, de pijn, zo snel mogelijk te behandelen. Katten kunnen namelijk in korte tijd leren dat de agressie werkt om de pijn te stoppen/voorkomen. Hierdoor kan de kat in de toekomst agressie gaan vertonen in soortgelijke situaties wanneer er geen sprake is van pijn.

Vormen van agressie - Maternale agressie

Deze vorm van agressie wordt vertoond door een moederdier dat haar kitten(s) wil beschermen waarbij alle mogelijk agressieve gedragingen getoond kunnen worden. Hormonale invloed speelt een rol in deze vorm van agressie, die meestal wordt vertoond in aanwezigheid van de kittens.
De agressie wordt meestal getoond naar onbekende individuen, of naar bekende katers. De agressie stopt vaak wanneer de kittens groter zijn, er wordt echter geen specifieke periode aangegeven.

Vormen van agressie - Angst of defensieve agressie

Wanneer een angstige kat zich in het nauw gedreven voelt, kan hij agressie in gaan zetten om uit de benarde situatie te komen. Angstagressie is te herkennen aan de lichaamstaal: oren plat naar het hoofd, grote pupillen, lichaam laag bij de grond, terugdeinzen van datgene wat angst veroorzaakt en vaak opgezette haren.
De kat vertoont gedragingen die defensief zijn en gericht zijn op zichzelf te verdedigen (zoals blazen, sissen, slaan, krabben).
Als katten ernorm angstig zijn kunnen ze ook hun blaas, darmen en anaalklieren legen.
Naarmate de kat meer leerervaringen heeft kan het zijn dat aan zijn lichaamstaal niet meergoed te zien is dat hij angstig is/was.

Een beperkte socialisatie is een veel voorkomende oorzaak voor het angstig reageren op omgevingsprikkels en het snel overgaan tot angstagressie. Onjuist straffen is tevens een oorzaak waardoor angstagressie naar mensen ontstaat.

Vormen van agressie - Frustratiegerelateerde agressie

Deze vorm van agressie ontstaat als uiting van frustratie, waarbij de kat gemotiveerd is om bepaald gedrag te vertonen maar dit niet kan uitvoeren omdat hij daarin belemmerd wordt. Het kan ook zijn dat een kat een bepaalde verwachting heeft, maar dat de situatie niet voldoen aan zijn verwachting. Een voorbeeld van frustratiegerelateerde agressie is een kat die zijn eigenaar naar de achterdeur ziet lopen, verwacht dat hij naar buiten gelaten wordt en reageert met agressie vanuit zijn frustratie als blijkt dat de eigenaar alleen het zonnescherm naar beneden laat en hij binnen moet blijven. Het is opvallend dat redirectieagressie overeenkomsten heeft met frustratiegerelateerde agressie. Uit nader literatuuronderzoek blijkt dat verschillende auteurs of redirectieagressie beschrijven in hun lijst van vormen van agressie, of frustratiegerelateerde agressie benoemen. De termen zijn echter niet geheel gelijk aan elkaar. Frustratie kan namelijk ook gericht worden op degene die het veroorzaakt, of net als bij redirectieagressie, gericht worden op een ander doel. Frustratie kan ook optreden als de kat nog niet in een motivatie van agressie zit, maar door de belemmering is agressie wel een mogelijke reactie.
Bij redirectieagressie wordt verondersteld dat de kat rees in een toestand van agressie zit, en ditzelfde op een ander doel richt.
Het speenproces bij kittens speelt mogelijk een rol in het leren omgaan met frustratie en het voorkomen van frustratiegerelateerde agressie. Het leren omgaan met frustratie leert een kitten al in zijn vroege leven als de moeder de melktoegang af en toe gaat ontzeggen (start ongeveer 3-5 weken).
Vooral bij flessenkittens, die door extra hantering wel mensgericht zijn maar dit proces gemist hebben, wordt beschreven dat ze snel van stemming kunnen veranderen en reactief en agressief naar hun eigenaren kunnen reageren.

Vormen van agressie - Redirectie agressie

Een groot deel van de agressie door volwassen katten gericht naar mensen wordt veroorzaakt door omgerichte agressie, oftewel redirectieagressie. Deze vorm van agressie vindt plaats als een kat zijn agressieve gedrag niet kan uitvoeren naar zijn primaire doel (bv. de kat in de tuin die hij wil wegjagen), maar 'zich afreageert' op een kat of persoon die in de buurt aanwezig is. Alle prikkels die bij de kat een agressieve opwinding kunnen veroorzaken, kunnen leiden tot redirectieagressie: het zien, horen of ruiken van een andere kat, het horen van rare geluiden, het ruiken van bepaalde geuren. Het is vaak de oorzaak van conflicten tussen katten in huis waar het goed tussen ging. De kat laat bij redirectieagressie niet alleen gedragingen zien die bij agressie horen, er zijn meestal tekenen van opwinding zoals een zwiepende staart, opgezette haren, grote pupillen.

Katten kunnen lang in een opgewonden toestand blijven waardoor de relatie met de oorspronkelijke aanleiding van agressie niet meer zichtbaar is. Hierdoor denken eigenaren dat de aanval 'zonder reden' was.
Redirectieagressie kan heel heftig zijn en ernstige verwondingen veroorzaken. Vaak spelen andere vormen van agressie tevens een rol.

Vormen van agressie - Misplaatst prooivangstgedrag

Prooiagressie verschilt significant van andere vormen van agressie die ingezet worden om te intimideren of bedreigen. Het vertonen van prooigedrag heeft te maken met de jacht op en het doden van een prooidier.
De kat vertoont deze prooigedragingen in een vaste volgorde (gedragsketen): loeren-besluipen-achtervolgen-vangen-bijten-doden-(eten). Er wordt geen geluid bij gemaakt en er zijn geen lichaamshoudingen of andere gedragingen die horen bij agressie zoals eerder genoemd.

Het jagen op vogels en muizen is in hoge mate instinctief en moeilijk om te veranderen. Puur prooivangstgedrag richting mensen is zeldzaam, in tegenstelling tot spelgerelateerd prooigedrag zoals eerder beschreven als spelagressie.
Omdat intimidatie en bedreigen geen rol speelt in prooigedrag, noemen we dit gedrag liever geen agressie, maar 'misplaatst prooivangstgedrag' indien een kat zijn prooigedrag richt op mensen of andere dieren.

Bij het vertonen van prooigedrag is er weinig opwinding/emotie bij de kat aanwezig. Het komt vooral voor bij katten die binnen gehouden worden en geen uitlaatklep hebben om hun prooiinstincten 'kwijt' te kunnen.

Spelagressie is gematigder (geen tot weinig verwondinge door geremd bijten of geremd slaan) en het prooigedrag als onderdeel van spel wordt vaak afgewisseld met ander gedrag (bijvoorbeeld dreiggedrag) dus de kat doorloopt niet de gedragsketen in zijn gehele volgorde.

Vormen van agressie - Spelagressie

Spelagressie is een normaal onderdeel van spelgedrag waarbij de kat agressieve gedragingn vertoont richting andere katten in huis of mensen. Spelagressie wordt meestal gezien bij kitten en jonge katten.
Tijdens het spel worden allerlei gedragingen gezien die katten tijdens de jacht vertonen, zoals besluipen, achtervolgen en vastgrijpen van dingen die bewegen.

Tijdens het spel oefenen jonge katten ook gedragingen en houdingen die zichtbaar zijn tijdens echte conflicten met andere katten, zoals het aannemen van een dreigende houding, slaan, worstelen, bijten en vechten. Meestal is het spelgedrag geremd, waarbij de kat zijn nagels ingetrokken houdt en zachtjes bijt.
Spelagressie kan ook minder geremd zijn waardoor katten verwondingen kunnen veroorzaken. Dit komt vooral voor als kittens hun spelreacties niet leren matigen.

Eigenaren kunnen bijdragen aan spelagressie door te spelen met handen en voeten en door hard bijten te stimuleren in spel. Verveling speelt tevens een rol in het escaleren van spelagressie naar mensen en dieren.

Naarmate katten ouder worden, kan het spelgedrag uitlopen op echte conflicten.

Bij spelagressie maakt de kat zelden geluid waardoor het zich onderscheidt van andere vormen van agressie waarbij ook gekrabd en gebeten wordt.

Vormen van agressie - Territoriale agressie

Agressie kan worden ingedeeld in verschillenden categorieën. Sommige deskundigen delen de agressie in naar het doelwit (agressie naar mensen of katten), anderen delen agressie in naar de achterliggende motivatie van het dier (territoriale agressie bijvoorbeeld).
Deskundigen hanteren niet altijd dezelfde definities. Hieronder worden de agressievormen beschreven die door de meeste deskundigen gehanteerd worden.

Territoriale agressie 

Katten zijn territoriaal van aard. Katten bakenen hun territorium af door het lopen van patrouilles en door middel van geurmarkeringen (zoals sproeien, krabben, etc...). Het doelwit van territoriale agressie zijn meestal andere katten, het kunnen echter ook honden of mensen zijn.
Over het algemeen zal de kat die territoriale agressie vertoont zelf initiatief tonen door zich offensief op te stellen om de indringer uit zijn gebied te jagen. Dat wil niet zeggen dat er geen tekenen van angst zichtbaar kunnen zijn bij territoriale agressie.
De neiging om het territorium te verdedigen verschilt per kat. Territoriale agressie komt vaker voor bij seksueel volwassen katten (boven 7 maanden) en sociaal volwassen katten (boven 2 jaar).
Katers hebben de neiging grotere territoria te verdedigen. Poezen verdedigen meestal een kleiner gebied, maar zij doen dit wel heftiger dan katers.
Territoriale agressie is een veel voorkomende vorm van agressie tussen katten onderling, met name tussen buurtkatten.

Agressie bij katten

Agressie kan verschillende vormen aannemen. De meeste mensen denken bij een agressieve kat aan een gevaarlijk dier wat met tanden en klauwen enorme schade aan kan brengen. Een kat die blaast naar zijn huisgenoot vertoont echter ook agressie, net als een kat die zijn huisgenoot langdurig aanstaart.

Hoe ziet agressie eruit?

Alle katten kunnen agressie vertonen, of het nu dreigen of daadwerkelijk aanvallen is. Toch zijn katten over het algemeen conflictvermijdend van aard; zij zullen ongewenste sistuaties liever ontlopen dan openlijk agressie inzetten. Het inzetten van agressie kom een bepaald doel te bereiken kan de kat controle geven over zijn omgeving. 

Ondanks dat het gedrag voor de kat functioneel kan zijn, is het belangrijk om te checken of de agressie stress en angst met zich meebrengt (voor de kat zelf maar ook voor de omstanders/slachtoffers).

Agressie verergert vaak, dus ook het vertonen van dreiggedrag zoals blazen is een teken dat een kat het stadium van 'conflictvermijden' is gepasseerd.

Hieronder staan een aantal belangrijke gedragingen die door verschillende deskundigen worden benoemd als gedragselementen(gedragingen) die horen bij agressie:

• Blazen
• Grommen
• Janken
• Krijsen
• Sissen
• Spugen
• Fixeren (langdurig ononderbroken aanstaren/oogcontact)
• Uithalen/slaan met poot (versnelde beweging, meestal met nagels)
• Bijten (of poging tot bijten)
• Vechten  

Als een kat een of meer van bovenstaande gedragingen vertoont, is er in de meeste gevallen sprake van agressie.
Het is echter altijd belangrijk om het gedrag in de bijbehorende situatie te bekijken. Sommig van bovengenoemde gedragingen zijn uitingen van agressie, maar kunnen in een andere situatie samengaan met ander gedrag en hebben dan een andere betekenis.

Zo is bijten een gedraging die bij agressie kan horen. Bijten is echter ook gedrag wat een jonge kat kan uitvoeren als hij op een kleedje kauwt. Dit bijten zal gepaard gaan met een andere houding en andere gedragingen dan een kat die bijt omdat hij pijn heeft en op de pijnlijke plek aangeraakt wordt.

Als we een gedraging van een kat juist willen benoeme dan is het dus belangrijk om ook te kijken naar de andere gedragingen die de kat vertoont en daarbij de lichaamstaal niet te vergeten.

Bepaalde uitingen van agressie worden gelinkt aan de motivatie van de kat.
Zo worden de vocalisaties krijsen, janken, grommen en grauwen meer gezien bij offensieve agressie; agressie die ingezet wordt door (overwegend zekere) katten die een belangrijke bron willen behouden.
Blazen, spugen en sissen daarentegen worden meer gezien bij defensieve agressie; agressie die ingezet wordt door katten die zichzelf (moeten) verdedigen om een bedreiging op afstand te houden en waarbij angst aanwezig is.

Over de Cheeta

Het aantal cheeta's is wereldwijd scherp gedaald van naar schatting honderdduizend in 1900 tot nog geen tienduizend nu. 

Cheetawelpen hebben het moeilijk op de Afrikaanse savanne: het sterftepercentage bedraagt soms 95. 

Toerisme, leeuwen en de uitdijende veestapel beperken de kansen voor deze jonge dieren nog verder.

De Aziatische cheeta is een ondersoort met een dikke pluk haar op zijn schouders, die bescherming biedt tegen de barre winterse kou.

De cheeta is op afstand het snelste landdier ter wereld, en alles in zijn lichaamsbouw draagt daartoe bij. 

In een achtervolging zit deze topsprinter binnen drie seconden boven de 100 km per uur.

Skelet, spieren en de belangrijkste organen fungeren daarbij als een geoliede machine.

1.  Evenwicht en sturen : Verandert de prooi van richting, dan past de cheeta zijn koers direct aan. De staart is hierbij sturend.
2. Voor en achterpoten : De poten zijn bestand tegen de impact van het bewegen op topsnelheid. De aanhechting tussen spier en gewricht is perfect voor een snelle start. 
3. Soepele ruggengraat : Door zijn sterke rugspieren en uiterst flexibele ruggengraat, kan de cheeta galoppassen maken met een lengte van ruim 7,5 meter.
4. Maximale zuurstofinname : Door wijde (neus)holten, blijven kaken en tanden vrij klein. Cheeta's doden daarom hun prooi niet door de net te breken, maar door de luchtpijp af te klemmen. 
5. Zuurstofafgifte : De ruime longinhoud en een groot hart zorgen voor de circulatie van immense hoeveelheden zuurstof die nodig zijn bij het jagen. 
6. Voorpoten : De schouderbladen, die verbonden zijn door spieren in plaats van sleutelbeenderen, beschikken over een speciale aanhechting waardoor lange passen mogelijk zijn.
7. De achtervolging : Topsnelheid is bereikt binnen drie seconden en kan zo'n 275 tot 400 meter worden volgehouden. Daarna is rusten van belang.

 Topsnelheid van vijf landdieren

• Cheeta                        105 km/u     
• Thomsongazelle             90 km/u
• Paard                            61 km/u
• Hazewindhond              58 km/u
• Leeuw                          55 km/u

Eén wijfje is de moeder van 10 procent van de volwassen cheeta's in het zuiden van de Serengeti.
Geen andere carnivoor is zo sterk afhankelijk van de talenten van een handjevol wijfjes.

Cheeta's kwamen ooit voor in grote delen van Afrika en Azië, maar door de opkomst van landbouw, veeteelt en bebouwing is hun habitat sinds 1900 met ruim 90 procent geslonken.

De cheetah's moeten echter vechten voor hun voortbestaan. Het zijn schuwe jagers, die een uitgestrekt leef- en jachtgebied nodig hebben.